കാഴ്ച ....!!!

കാഴ്ച ....!!!

കാഴ്ച്ചയുടെ
നിശ്ചലത
കണ്ണിന്റെ
തുമ്പില്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍
കാണുന്നതും
കാണേണ്ടതും
കാണാതാകുന്നു...!

ഇല്ലെങ്കില്‍
വെറുമൊരു
കാഴ്ചയില്‍
മാത്രമൊതുങ്ങരുതാത്ത
ബിംബങ്ങള്‍
ഹൃദയതിലെക്കിറങ്ങാതെ

ഉപരിപ്ലവം
മാത്രമായി
അലിഞ്ഞില്ലാതാകുമ്പോള്‍
പിന്നെ
കണ്ണുകളും
കാഴ്ച്ചതന്നെയും
അന്ന്യവുമാകുന്നു ...!

കാണുന്ന
ബിംബങ്ങള്‍
ദ്രിശ്യങ്ങ ളാകാതെ
രൂപങ്ങളില്‍
മാത്രമോതുങ്ങുന്നത്
കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌
പുറകിലെ
കാഴ്ച്ചയുടെ
ശൂന്ന്യതയും ...!

എന്നിട്ടും
എല്ലാം കാണാന്‍
എപ്പോഴും കാണാന്‍
കണ്ണുകള്‍ മാത്രം
വെന്പല്‍ കൊള്ളുന്നു ...!!!

വെളിച്ചം ...!

വെളിച്ചം ...!

കരണ്ട് പോയി
മണ്ണെണ്ണ് യും
വിളക്കും
മെഴുക് തിരിയും
കയ്യിലുണ്ട്
പക്ഷെ
തീപ്പെട്ടിയില്ലാതെ
എങ്ങിനെ
വെളിച്ചമുണ്ടാക്കും ...?

മിഥ്യ ...!!!

മിഥ്യ ...!!!

നുരയുന്ന വിഷക്കായ്‌
മാറോടു ചേര്‍ക്കുംപോഴും
കണ്ണില്‍ നിറയാത്ത മൌനം
ഇപ്പോഴെന്തിനു വഴിപിരിയുന്നു ...!

ആകാശം
പിന്നെയും ചുവക്കുമെന്നും
കടല്‍ ശാന്തമാകുമെന്നും
എപ്പോഴെങ്കിലും
നീ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നുവോ ...!

ഇല്ലാത്തതിനെ
പിന്നെയും പിന്നെയും
ഇല്ലാത്തതെന്ന്
കരുതി മറക്കുവാന്‍
നിനക്കും വയ്യ തന്നെ ..!

ഇനിയത് കളഞ്ഞേക്ക്
ആ വിഷക്കായ്‌
നിനക്ക് ചേരില്ല തന്നെ.

എന്റെ തെറ്റ് ....!!!

എന്റെ തെറ്റ് ....!!!

ഞാന്‍ ശരിയല്ലെന്നും
ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം
തെറ്റാണെന്നും
ഞാന്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും
ഒരു ഭാരമാണെന്നും
ഞാന്‍ എല്ലാവര്ക്കും
ഒരു ശലല്യമാണെന്നും
എനിക്ക് അസൂയയാണെന്നും
എനിക്ക് ഒന്നും അറിഞ്ഞുകൂടെന്നും
എനിക്ക് അഹങ്കാരമാണെന്നും
ഞാനൊരു ക്രൂരനാനെന്നും
ഞാനൊരു തരികിടയാനെന്നും
ഞാനൊരു വൃതികെട്ടവനാനെന്നും
എല്ലാവരും
എപ്പോഴും പറയുമ്പോള്‍
ശരിക്കും ഞാന്‍
അങ്ങിനെതന്നെയായിരിക്കില്ലേ ...???